استادی در دانشگاه داشتم که تعریف می کرد وقتی در ایتالیا درس می خوانده همیشه وقتی ایرانیانی که برای تفریح به شهر رم می آمدند را می دیده سراغ دیسکوهای شهر را از او می گرفتند حتی افرادی در سنین بالا و هیچ وقت از او نپرسیدند که موزه های شهر کجاست و کمتر ایرانی را در موزه های رم در این مدت دیده است، با اینکه رم شهر موزه ها است!!! من با دیسکو، مشروب و.... مخالف نیستم و هر کس صلاح کار خویش را بهتر می داند. اما در بین ما ایرانیان اهمیت به موزه و مکان های دیدنی بسیار کم است و تقریباٌ هیچ، در سال چند بار به موزه یا مکان فرهنگی یا مکان های طبیعی می رویم؟ تا چه اندازه برای میراث فرهنگی و طبیعی مان ارزش قائلیم؟ چقدر هزینه صرف مسائل فرهنگیمان می کنیم؟
،درآمد گردشگری ما طبق آمار منفی است یعنی پولی که هر ساله برای گردش ایرانیان از کشور خارج می کنند از پولی که گردشگران خارجی وارد ایران می کنند بسیار بیشتر است
حال برای گردش ما به کجا می رویم؟ به مکان هائی نظیر دبی، آنتالیا و...نکته جالب اینجاست که کشور ما از همه نظر (چه آثار باستانی، چه مناظر طبیعی) از این کشورها برتر است. البته اگر بگوئید آنجا مشروب، پارتی و رقص است فکر نمی کنم در هیچ کجای دنیا مثل ایران مشروب و.... در هر کوچه پس کوچه ای در دسترس باشد،پس مشکل کجاست؟ شاید چون همیشه برای ما ایرانیان: مرغ همسایه غاز بوده است
آرزو میکنم که همگی روزی دوباره نگاهی از سر محبت به کشورمان بیاندازیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر