در ترم آخر دانشگاه درس معارف را با استاد آخوندی داشتیم که همیشه بحث می کرد که کار خوب در هر زمان و شرایطی خوب و کار بد در هر زمان و شرایطی بد است و من هم همیشه با حرفش مخالفت می کردم یک روز از او پرسیدم آیا کشتن یک کودک بی گناه در هر زمان و شرایطی بد است ایشان هم شرح مبسوطی در بد بودن این عمل در هر زمان و شرایطی دادند جلسه بعد من در کلاس کنفرانسی دادم که خلاصه اش این بود : در دوران پیش از تاریخ (کوچ نشینان نخستین) زنان بسیار کم حامله می شدند و دلیل آن لاغری آنان بود (چربی بدن زن که کم باشد باعث می شود عادت ماهیانه به هم بخورد و باعث ناباروری شود) و حدود هر 8 سال یک بار حامله شوند اگر زودتر از این موعد زنی که دارای بچه ای بود دارای فرزند دیگری می شد نوزاد را می کشت (به وسیله سنگی که بر سر نوزاد می کوفت) زیرا قادر به نگهداری 2 فرزند خردسال هم زمان با هم نبود یعنی یکی را فدای دیگری می کرد. کشتن یک نوزاد کار بسیار بدی است اما آیا کار آن مادر کوچ نشین نخستین نیز بد بوده است؟ بعد از مطرح کردن این سوال هنوز خنده پیروزی روی لبم بود که استاد فرمودند :«برو و درستو حذف کن » و بنده حقیر 2 هفته تمام به ایشان التماس کردم تا اجازه دادند با عذر خواهی از تمام کلاس به خاطر اهانت به محیط مقدس کلاس به سر کلاس برگردم اما هنوز که هنوز است فکر میکنم شاید شرایط مهم ترین مسئله در تقسیم کارهای انسان به خوب و بد باشد و شاید بدترین کارها در شرایطی بهترین راه باشد.
نکته اخلاقی : هیچ وقت ترم آخر با اساتیدتان بحث نکنید چون مجبور به التماس، خفت کشی و..... می شوید.
۲ نظر:
سامان عزیز به نظر من کشتن آن نوزاد در هر شرایطی کار نادرستی است . مادری که بچه اش را می کشد باورکردنی نیست . با نظر شما موافق نیستم . اما به نظرم استاد شما هم سخت گیر هستند . چون می توانست با بحث سالم شما را قانع کند .
در مورد ضرب المثل هم باید بگویم که هموطن و هم تباریم و بیشتر ضرب المثل هایمان نزدیک به هم است .
شهربانو
آقا اینی که می گی رو قبول دارم.
اینکه با استاد ها نباید به هیچ عنواو بحث کرد.
من 2 ترم دیگه تا لیسانس دارم. با استادهام بحث کردم. از لحاظ اطلاعات کم آوردند می خواستن من رو از درس حذف کنن !
ولی یه ناشناس گفته :
دلسوز ترین فرد برای تو خودت هستی !
ارسال یک نظر