در خبرها خواندم که گویا به شورای نامگذاری خیابان های شهر تهران پیشنهاد شده که خیابانی در تهران به نام دکتر مصدق نامگذاری شود که این پیشنهاد مورد قبول قرار نگرفته است.
من از رد این پیشنهاد ناراحت نشدم به دو دلیل :
1- خوش به حال کسی که بتواند پس کوچه ای در دل مردم به نام خود کند که اگر همه خیابان های شهر به نام کسی باشد و در دل مردم کوچه ای به نامش نداشته باشد هیچ ارزشی ندارد و خوشا به حال دکتر مصدق که خیابانها در دل مردم به نام خود دارد و احتیاجی به تابلویی در سر خیابانی ندارد.
2- تغییر نام خیابان، روستا و حتی شهر ها و استان ها در ایران امری عادی است و همان بهتر که خیابانی به نام دکتر مصدق نباشی تا یک روز که مسئولی حوصله اش سر رفت و یا از آن نام خوشش نیامد بیاید در چشم بر هم زدنی آن را عوض کند.
تاریخ شهر لندن را می توان از روی نام خیابان های شهر لندن نگاشت زیرا هر خیابانی در اثر حادثه و پیشامدی نام گذاری شده است و این نام ها در طول قرن ها تغییر داده نشده اند. اما حالا نگاه کنید به کشور خودمان نام استان گرگان را به گلستان تغییر می دهیم و پیوند این استان را با گذشته اش قطع می کنیم ( گرگان از هیرکان گرفته شده که نامی است اشکانی ) و دریای مازندران را به نام خزر می نامیم ( قومی وحشی که در روسیه امروزی زندگی میکردند وهمیشه با ایران در جنگ بودند ) ویا استان بوشهر و هرمزگان که هر دو در گذشته جزء استان فارس و بنادر بودند ( با این کار ما رابطه خلیج فارس را با استان فارس قطع کردیم) یا تغییر نام ایران در مجامع بین المللی از پرشیا به ایران که در همه متون تاریخی ایران را به نام سرزمین پارس می شناسند. البته این موشوع حتی به زمان رضا شاه نیز بر می گردد از تغییر نام ارومیه به رضائیه و بندر انزلی به بندر پهلوی و... من فکر میکنم شاید خیلی از اسم ها به نظر ما زیبا نباشند و حتی به یاد آورنده خاطره خوبی نباشند اما بهتر است همان نامهای قبلی را داشته باشند تا شاید ما مردم ایران که حافظه تاریخی خوبی نداریم با نام خیابان شهر و ... شاید کمی از گذشته را به یاد داشته باشیم و هر روز اشتباهات گذشته را تکرار نکنیم و در خیلی از موارد حوادث تلخی از قبیل تغییر نام خلیج فارس را شاهد نباشیم.
پس حتی اگر میخواهیم خیابانی را به نام بزرگی مزین کنیم بهتر است یک خیابان باشد که تا به حال نامی نداشته و تازه ساخته شده باشد نه اینکه نام خیابانی را تغییر داده و .... .
من از رد این پیشنهاد ناراحت نشدم به دو دلیل :
1- خوش به حال کسی که بتواند پس کوچه ای در دل مردم به نام خود کند که اگر همه خیابان های شهر به نام کسی باشد و در دل مردم کوچه ای به نامش نداشته باشد هیچ ارزشی ندارد و خوشا به حال دکتر مصدق که خیابانها در دل مردم به نام خود دارد و احتیاجی به تابلویی در سر خیابانی ندارد.
2- تغییر نام خیابان، روستا و حتی شهر ها و استان ها در ایران امری عادی است و همان بهتر که خیابانی به نام دکتر مصدق نباشی تا یک روز که مسئولی حوصله اش سر رفت و یا از آن نام خوشش نیامد بیاید در چشم بر هم زدنی آن را عوض کند.
تاریخ شهر لندن را می توان از روی نام خیابان های شهر لندن نگاشت زیرا هر خیابانی در اثر حادثه و پیشامدی نام گذاری شده است و این نام ها در طول قرن ها تغییر داده نشده اند. اما حالا نگاه کنید به کشور خودمان نام استان گرگان را به گلستان تغییر می دهیم و پیوند این استان را با گذشته اش قطع می کنیم ( گرگان از هیرکان گرفته شده که نامی است اشکانی ) و دریای مازندران را به نام خزر می نامیم ( قومی وحشی که در روسیه امروزی زندگی میکردند وهمیشه با ایران در جنگ بودند ) ویا استان بوشهر و هرمزگان که هر دو در گذشته جزء استان فارس و بنادر بودند ( با این کار ما رابطه خلیج فارس را با استان فارس قطع کردیم) یا تغییر نام ایران در مجامع بین المللی از پرشیا به ایران که در همه متون تاریخی ایران را به نام سرزمین پارس می شناسند. البته این موشوع حتی به زمان رضا شاه نیز بر می گردد از تغییر نام ارومیه به رضائیه و بندر انزلی به بندر پهلوی و... من فکر میکنم شاید خیلی از اسم ها به نظر ما زیبا نباشند و حتی به یاد آورنده خاطره خوبی نباشند اما بهتر است همان نامهای قبلی را داشته باشند تا شاید ما مردم ایران که حافظه تاریخی خوبی نداریم با نام خیابان شهر و ... شاید کمی از گذشته را به یاد داشته باشیم و هر روز اشتباهات گذشته را تکرار نکنیم و در خیلی از موارد حوادث تلخی از قبیل تغییر نام خلیج فارس را شاهد نباشیم.
پس حتی اگر میخواهیم خیابانی را به نام بزرگی مزین کنیم بهتر است یک خیابان باشد که تا به حال نامی نداشته و تازه ساخته شده باشد نه اینکه نام خیابانی را تغییر داده و .... .
